Het Financieele Dagblad over 31 Orange in Argentinië!

Transcriptie;

Argentinië
“Twintig taakjes voor je bedrijf, zenuwslopend om zelf te doen”

Ik ben geen Argentijn, maar het doet mij pijn dat zo’n mooi land, met zoveel warme mensen, niet van de grond komt’, zegt Olav van er Willik in zijn kantoor in het Rotterdamse Heineken-gebouw. In 2012 hevelde hij zijn vertaalbureau 31 Orange over van Córdoba naar Nederland. Misschien gaat hij met zijn gezin ooit weer eens terug. Voorlopig blijven ze in Nederland. 31 Orange begon als eenmanszaak. Van der Willik: “Het wordt bedrijven in Argentinië niet gemakkelijk gemaakt. Alleen al het opstarten kost een maand.” Wie in het Zuid-Amerikaanse land een onderneming begint, moet zich een weg banen door drie bestuurslagen: de nationale, de provinciale en de gemeentelijke. En al die overheidsinstanties zijn nauwelijks gekoppeld. “Voor een bv heb je drie professionals nodig: advocaat, notaris en accountant”, zegt Van der Willik.

In buurland Chili zijn er stimuleringsfondsen voor start-ups:: een bedrijf is binnen tien dagen opgezet. In Argentinië heb je de “trámites”, administratieve taakjes. “Voordat je met het bedrijf bent begonnen, heb je al twintig ’trámites’ gehad. En altijd omhelst het omslachtig papierwerk en lange wachtrijen. Zenuwslopend om dat als bedrijfseigenaar allemaal zelf te moeten doen”. “Trámites” zijn overal. “Om een factuurbedrag uit het buitenland te kunnen ontvangen, moet je in Argentinië zelf een formulier ondertekenen of iemand daartoe machtigen. Anders kun je, als je lang op zakenreis bent, geen geld ontvangen. Dat vind ik lastig.” De strike betalingsregels zijn ontworpen om de corruptie tegen te gaan. Bedrijven mogen alleen factureren op officiële genummerde facturen die je bij een drukkerij moet bestellen. Van kwijtgeraakte of weggegooide facturen moet aangifte worden gedaan. “Maar fraudebestrijding wordt altijd ingehaald door fraudeurs. Het omslachtige systeem blijf bestaan.”

In weerwil van de goede bureaucratische bedoelingen tiert de zwarte handel welig. “Corruptie is in het systeem verweven. De Argentijnse belastingdienst pakt de excessen van de middeninkomens stevig aan, maar op het hoogste niveau blijft er veel buiten het oog van de controleurs. “Het gaat mij niet om de armsten. Maar iemand in een villa met zwembad, die drie keer per jaar op vakantie gaat en opgeeft dat hij nog geen 50% van Jan Modaal verdient, mag wat mij betreft hard worden aangepakt.” Sinds de crisis lukt het de overheid maar niet om het vertrouwen van de burgers terug te winnen. Veel Argentijnen die iets hadden opgebouwd, zijn toen alles verloren. Dat laat zijn sporen na.”

De Nederlander vestigt zijn hoop op de Argentijn. De onzekere economische situatie en de bestuurlijke papierwinkel worden door de mensen zelf opgevangen. “Mensen, of het nu je vrienden zijn of een ambtenaar achter een loket, zijn bereid elkaar te helpen. En dus blijft het een land met grote potentie.”